The Luis Vicente' Residency in Poland! Impresje obrazkowe i wywiad!

Rezydencja portugalskiego trębacza Luisa Vicente w Polsce za nami! Pięć dni, cztery miasta -  Bydgoszcz, Poznań, Łódź i Warszawa!

W trakcie całej trasy 9 muzyków zagrało 15 imponujących setów muzyki niezwykle swobodnie improwizowanej. Każdego dnia w nieco innych zestawieniach personalnych.

Wraz z Luisem Vicente (trąbka), grali Seppe Gebruers i Witold Oleszak na fortepianach, Michał Dymny i Paweł Doskocz na gitarach elektrycznych, Sławek Janicki na kontrabasie, Paweł Sokołowski na saksofonach oraz Vasco Trilla i Onno Govaert na perkusjach.

Wszystkie koncerty dwudniowego Spontaneous Music Festival 2018 - Live in Dragon w Poznaniu, który stanowił najważniejszy element składowy trasy koncertowej, zostały zarejestrowane i być może zostaną kiedyś wydane.

Poniżej ulubione zdjęcia redakcji z tej niezwykłej trasy. Podziękowania za zdjęcia dla Maksa, Konrada i dwóch Krzysztofów!

Więcej zdjęć odnajdziecie na najpopularniejszym portalu społecznościowym świata, na profilu Trybuny Muzyki Spontanicznej. Na profilu zaś osobistym Pana Redaktora, także werbalne impresje z każdego dnia.


****


Poniższy wywiad z Luisem Vicente przeprowadzony został przeze mnie dla portalu jazzarium.pl i tamże opublikowany w przededniu trasy koncertowej.

Luis Vicente – Słuchanie i skupienie, wywiad po polsku

Już za kilka dni, dokładnie 5 maja, rozpoczyna się "Rezydencja Luisa Vicente w Polsce". To szczególnego rodzaju objazdowy festiwal muzyki improwizowanej, organizowany przez Trybunę Muzyki Spontanicznej (szczegółowe informacje były już publikowane na tych łamach).

Pięć dni, cztery miasta, dziewięciu muzyków z kraju i zagranicy, a w roli wiodącej portugalski trębacz. W trakcie trasy światową premierę będzie miała płyta "Live at Ljubljana", którą Vicente nagrał wspólnie z belgijskim pianistą Seppe Gebruersem i holenderskim perkusistą Onno Govaertem. Wydawcą płyty jest seria wydawnicza Multikulti Project i Trybuny Muzyki Spontanicznej.

Nim udamy się na koncerty, nim posłuchamy nowej płyty, proponujemy wywiad z muzykiem, przeprowadzony specjalnie na okoliczność wyżej wymienionych wydarzeń.

Za kilka dni ukaże się płyta nowego trio z Twoim udziałem, nakładem polskiego wydawnictwa. Między innymi z tej okazji wybierasz się do Polski na kilka koncertów. Jest zatem wiele powodów byśmy dziś porozmawiali na łamach polskiego portalu. Zacznijmy może od płyty i partnerów, z jakimi ją nagrałeś. Przybliż ich proszę, także pomysł na improwizujące trio właśnie w takim składzie personalnym i instrumentalnym, a także opowiedz o samym nagraniu, które miało miejsce w okolicznościach koncertowych.

Uważam tę grupę za bardzo wyjątkową, gdyż gram w niej inaczej niż czynię to we wszystkich pozostałych sytuacjach. Tu wszystko jest niespodzianką, nigdy nie wiemy, w którą stronę pójdzie muzyka, od jazzu do współczesności, od muzyki abstrakcyjnej do eksperymentalnego minimalizmu.

Seppe i Onno to fantastyczni, młodzi zawodnicy, ale są też dojrzali i utalentowani, to przykład muzyków, z którymi najbardziej kocham grać.  Pracujemy razem przez już trzy lata i jest to bardzo interesujące od samego początku.

Gramy bez basu, gdyż nie czujemy, żeby muzyka tego potrzebowała, brzmi dobrze bez niego i postanowiliśmy przy tym pozostać, mimo, iż zastanawialiśmy na początku, czy powinniśmy z niego skorzystać.

Album „Live at Ljubljana” nagrany został rok temu podczas festiwalu Sound Disobedience i to pełny koncert, zaprezentowany na płycie dokładnie tak, jak był przez nas grany.

Pomówmy o trasie koncertowej. Jej idea zasadza się na prezentacji dwóch nieco odmiennych składów trzyosobowych z Twoim udziałem. Pierwszym jest trio, o którym przed momentem wspominaliśmy. Drugi, to skład z Michałem Dymnym na gitarze i Vasco Trillą na perkusji. Niemal każdego dnia będziesz grał po dwa koncerty.  To spore wyzwanie dla trębacza? Czego spodziewasz się po tej trasie?

Jestem bardzo podekscytowany tą trasą. Przede wszystkim, będę po raz pierwszy w Polsce, w kraju, który naprawdę mnie interesuje. Słyszałem tak wiele opowieści o pięknie tutejszych miast, o kulturze, ludziach i oczywiście muzycznej scenie.

Wspaniale będzie móc zaprezentować nasz debiutancki album, pokazać naszą muzykę nowej publiczności, to także bardzo dobra okoliczność dla trio, aby zagrać na Festiwalu w Dragonie i wszystkich pozostałych miejscach, w kilku miastach.

Grać dwa różne składy na jednym koncercie, to coś, co nie zdarza się za każdym razem. To bardzo motywujące, że oprócz naszego trio, będą także inne grupy, rodzaj „randki niespodzianki”, gdy kompletnie nie wiesz, co się wydarzy. Czy muzyka będzie dobra, czy nie, coś za działa, coś nie zadziała, nigdy nie wiemy, cóż interesującego może się wydarzyć, gdy spotyka się muzyka po raz pierwszy, a dodatkowo dzieje się to na scenie. Uwielbiam taką sytuację, która możliwa jest tylko w muzyce improwizowanej.

Tak, granie dwóch koncertów tej samej nocy będzie zdecydowanie wyzwaniem, musisz znaleźć równowagę pomiędzy stroną emocjonalną i fizyczną (wytrzymałość!), a jednocześnie zachować interesujące brzmienie. Jestem bardzo podekscytowany i zmotywowany, liczę dni, jakie pozostały do tego wydarzenia.

Zatrzymajmy się na chwilę nad samym procesem improwizacji. Przed chwilą powiedziałeś, że świetnie czujesz się w zupełnie nowych, otwartych sytuacjach scenicznych. Co twoim zdaniem jest najważniejsze w procesie improwizacji? Czy ważniejsza jest własna kreatywność, czy może to, z kim w danym momencie z spotykasz się na scenie i jak wiele może on ci dać w tej sytuacji?

Powiedziałbym, że słuchanie i koncentracja to najważniejsza część procesu, bardziej istotna niż podział na muzykę improwizowaną lub skomponowaną. Kiedy wchodzisz w konwersację z kimś, kogo słuchasz, gdy odpowiadasz zgodnie z tym, co mówi ten drugi, pojawiają się tematy do dyskusji. Jeśli nie reagujesz, to wszystko traci sens, marnujesz swój czas i robisz "puste" przebiegi, nic interesującego się nie dzieje. Prowadzisz monolog, to samo dzieje się w muzyce, jak i w innych sztukach twórczych.

Kreatywność jest oczywiście ważna, jeśli jej nie masz, to jesteś skończony, nie będziesz brzmiał interesująco, a granie lub słuchanie Ciebie będzie nudne. To największe wyzwanie, brzmieć interesująco, świeżo za każdym razem, gdy grasz na swoim instrumencie. A czasami nie jest łatwo "odbudować" siebie i czerpać inspirację. Bywają sytuacje, w których nie możesz się określić ani kontrolować, afektujesz się, pozostajesz pod wpływem wszystkiego, co Cię otacza, w dobry lub zły sposób, to wszystko ujawnia się za każdym razem, kiedy grasz.

Musisz pozostawać w stanie równowagi, ciało i umysł muszą stale współpracować ze sobą, a potem po prostu jesteś z ludźmi, z którymi lubisz grać, otwierasz uszy i pozwalasz, aby wszystko działo się i płynęło naturalnie, tak jak być powinno.

Mam wrażenie, iż jednym z muzyków, z którym najlepiej rozumiesz się w muzyce kreatywnej jest doskonały gitarzysta Marcelo Dos Reis. Nagraliście całe mnóstwo wspaniałej muzyki. Znam Was obu osobiście, zauważyłem, że przede wszystkim darzycie się niebywałym szacunkiem i doceniacie się wzajemnie. Opowiedz o tej przyjaźni.

Powiedziałbym, że nie ma muzyka, z którym bardziej lubię grać niż z innymi, którego uważałbym za swojego ulubionego muzyka. Lubię i podziwiam muzyków, z którymi gram, wszyscy oni mają cechy, które czynią ich wyjątkowymi. Od dawna gram tylko z muzykami, których lubię. Nie widzę siebie dzielącego się moimi wartościami z kimś, kogo nie lubię, lub po prostu nie doceniam jego gry. Lubię uczyć się od ludzi, którzy są lepsi ode mnie. Lubię dawać i otrzymywać, jak ktoś już powiedział: "dzielenie się jest wyrazem troski ...". Lubię dzielić się dobrymi rzeczami w życiu, kochać dobrych i prostych ludzi, po prostu nie mogę znieść pozerów lub ludzi, którzy z jakiegoś powodu lubią, czy wręcz potrzebują okazywać, że są zbyt ważni lub lepsi, kiedy znajdują się obok ciebie.

Marcelo jest interesującym i kreatywnym muzykiem, jednym z kilku (niewielu) gitarzystów, z którymi uwielbiam pracować, jest także dobrym przyjacielem. Robi świetną robotę jako muzyk, a także jako właściciel wytwórni „Cipsela”. Współpracujemy prawie od 10 lat.

Mark Corroto z All About Jazz pisze w liner notes do płyty "Live at Ljubljana", że słyszy w Twojej grze mnóstwo wpływów, nawet samego Louisa Armstronga. Opowiedz proszę o swoich inspiracjach do grania muzyki jazzowej i improwizowanej. Kto i co ukształtowało Cię jako muzyka?

Mamy tu wszystkich trębaczy: Milesa, Dona Cherry'a i Bookera Little'a, Kenny'ego Wheelera, Freddiego Hubbarda, Kenny'ego Dorhama i Mongezi Feza. Wszyscy oni wywarli na mnie duży wpływ. Jeśli chodzi o inne instrumenty, to uwielbiam pośród wielu innych także muzykę Johna Coltrane'a, Ornette Colemana, Erica Dolphy'ego i Evana Parkera. Zawsze byłem i nadal jestem zainteresowany słuchaniem i graniem różnych rodzajów muzyki, od elektroniki po noise, od world music po muzykę klasyczną, a także rock.

Powiedziałbym, że są to oczywiste i oczekiwane wpływy, jeśli chodzi o muzyka, ale są także inne rzeczy, które mnie inspirują, na przykład natura. Dorastałem na wsi i wybrzeżu, to dla mnie duża inspiracja, całe otoczenie wokół mnie, dźwięki ptaków, woda, zapachy, krajobrazy. Uwielbiam też ocean, surfuję i spędzam dużo czasu na plaży, tu naprawdę czuję się jak w domu. Życie we wspólnocie z naturą jest niewymowne...

Wszyscy byli mnie ważni dla mojej muzyki, wszyscy, którzy uczyli mnie lub grali ze mną, od początku do teraz.

Już niebawem w Polsce ukaże się Twoja kolejna płyta. Tym razem będzie to trio z saksofonistą Yedo Gibsonem i doskonale u nas znanym perkusistą Vasco Trillą. To w mojej ocenie zupełnie inna muzyka, niż ta, którą grywasz z Seppe i Onno. Proszę Cie o komentarz i wrażenia ze współpracy z tymi muzykami.

To trio to zupełnie inna muzyka. Eksperymentalna, abstrakcyjna, z użyciem wielu rozszerzonych technik artykulacji. Nigdy wcześniej nie nagrałem czegoś podobnego.

Ta grupa, to pomysł Yedo. Rozmawialiśmy o tym i postanowiliśmy pójść do studia, ale nie napisaliśmy nic, nie rozmawialiśmy o kompozycjach i pomysłach, poza określeniem brzmienia. Ten album skupia się wyłącznie na brzmieniu.

Yedo i Vasco to świetni muzycy, jedni z najlepszych improwizatorów, z jakimi kiedykolwiek grałem. A kiedy grasz z ludźmi takimi jak oni, łatwo jest dostać się w miejsce, w którym czujesz i słyszysz, że muzyka się dzieje, wszystko jest jasne, bez jakichkolwiek zahamowań. Ciekawi mnie, w jaki sposób ten album zostanie przyjęty przez miłośników tej muzyki.

Opowiedz o Lizbonie. O muzykach, o miejscach, w których można grać dobrą muzykę.  Czy muzyk improwizujący jest w stanie przeżyć w tym mieście? Moje pytanie jest oczywiście dość przewrotne. Wiem, że dużo koncertujesz i nagrywasz poza Portugalią.

Lizbona to piękne miejsce do życia, wiele się dzieje, mnóstwo koncertów każdego tygodnia, ale niestety jest tylko kilka miejsc, które mogą zaoferować przyzwoite warunki muzykom. Są nowe miejsca otwarte na free i muzykę awangardową, takie jak SMUP w Parede, czy Bar Irreal, jest też Hot Club, który od czasu do czasu akceptuje mniej "mainstreamową" muzykę.

Trudno jest żyć z tej muzyki, muzycy są zmuszeni do nauczania, dawania lekcji gry na instrumentach, by jakoś funkcjonować.

Opowiedz proszę o Twoich planach artystycznych na najbliższe miesiące. Jakich płyt z Twoim udziałem, poza tymi dwoma, które wydawane są w Polsce, możemy spodziewać się jeszcze w tym roku? Z kim i gdzie będziesz koncertował i rejestrował nagrania?

W tym miesiącu mam tour po Portugalii z In Layers *) i prawdopodobnie nagramy nasz drugi album. W czerwcu będę grał na festiwalu Blurred Edges w Hamburgu z grupą Echoes of Africa. Również Doek Festival w Amsterdamie z 5et, wspólnie z Johnem Dikemanem, Alexandrem Hawkinsem, Hugo Antunesem i Markiem Sandersem; Sierpień - Saalfelden z Chamber 4**). Jest jeszcze więcej propozycji, ale czekam na potwierdzenie.

Pojawi się album kwintetu, o którym wspomniałem wcześniej, debiutancki album grupy Frame Trio ***), mój solowy album, drugi album z kwintetem Zwerv ****), trzeci album Fail Better!. Myślę, że to wszystko.

Dziękuję Luis za wywiad i do zobaczenia w Polsce.

*) partnerują mu - Marcelo Dos Reis, Onno Govaert i Kristjan Martinsson

**) Marcelo Dos Reis, Theo Ceccaldi i Valentin Ceccaldi

***) Marcelo Dos Reis i Nils Vermeulen

****) George Hadow, Henk Zwerver, Raoul Van der Weide i Ziv Taubenfeld

****

Luis Vicente - Listening and focus, interview

Today, on May 5, the "Luis Vicente Residence in Poland" begins. This is a special kind of traveling festival of improvised music, organized by the Spontaneous Music Tribune (detailed information was already published on these pages).

Five days, four cities, nine musicians from Poland and abroad, and a leading Portuguese trumpet player. During the tour, there will be the world premiere of the album "Live at Ljubljana", which Vicente recorded together with the Belgian pianist Seppe Gebruers and Dutch drummer Onno Govaert. The publisher of the album is the publishing series Multikulti Project and Spontaneous Music Tribune.

Before we go to concerts, before we listen to a new album, we suggest an interview with a musician, carried out specifically for the aforementioned events.

In a few days a new trio with your participation will be released by the Polish label. Among other things, on this occasion you are going to Poland for several concerts. There are many reasons we talk today on the Polish portal. Let's start with the CD and partners  you recorded it with. Bring them closer, also an idea for an improvising trio in such a personal and instrumental composition, and  tell about the recording that took place in concert circumstances.

I consider this group a very special one, makes me play differently from all others. It's always surprising we never now which direction music will go, from jazz to contemporary, from abstract to experimental minimal.

Seppe and Onno are fantastic, young players but mature and talented, some of the musicians I love to play with the most. We've been working together for the last three years and it's been very interesting since the beginning.

We play without bass, but we don't feel like the music needs it, sounds good without and we decided to keep it like that. We even discussed at the beginning if we should add it.

The album Live at Ljubljana was recorded a year ago during the Sound Disobedience Festival and it's the full concert exactly as it was played.

Let's talk about the concert tour. The idea is based on the presentation of two slightly different three-person sets with your participation. The first is the trio that we mentioned a moment ago. The second one is the composition with Michał Dymny on the guitar and Vasco Trilla on the drums. You will play two concerts almost every day. Is it a big challenge for the trumpeter? What do you expect from this route?

I'm really excited about this tour. First of all it will be my first time in Poland, a country I'm really curious about. I heard so many stories about the beauty of the cities, the culture, the people and obviously the musical scene as well.

It will be great to have a chance to present our debut album and bring our music to a new audience, a very good opportunity for the trio to play during the Festival in Dragon and all these venues in several cities.

Playing two different groups combinations is something that doesn't happen every time. It's motivating that alongside  our trio the other group will be a blind date. That’s why we never know  if the music is good or not, sometimes it works sometimes not. And that's why it's so interesting when you meet the person the first time and it happens live on stage. I really love this opportunity that happens only in improvised music.

And yes, playing two concerts the same night will be definitely challenging, you have to find a balance between the emotional and the physical side (endurance!) and at the same time sound interesting. I'm motivated and really excited about this moment, counting the days.

Let's stop for a moment on the process of improvisation. You just said that you feel great in completely new, open stage situations. What do you think is more important in the process of improvisation? Is it personal creativity or who you meet on a stage at the moment and how much he can give you in this situation?

I would say listening and focus are the most important parts of the process  in playing improvised-like or composed music. When you're having a conversation with someone you are listening to and then you answer according to what the other is saying, there's an issue being discussed. If you don't pay attention then it makes no sense, you're just wasting your time and it is "empty" and not interesting. It becomes a monologue, the same happens in music and other creative arts.

Creativity is obviously important, if you don't have it then you're done, you won’t sound interesting and it will become boring to play or being listened. That's the biggest challenge – sound interesting, fresh everytime you play your instrument. And sometimes it's not easy to "renovate" yourself and get inspiration. There are certain things you can't determine or control, you're constantly being affected and influenced in a good or bad way by what surrounds you and all of that will come out everytime you're playing.

You have to be in balance, body and mind working consonantly together, then you just have to be with people you love to play with, open your ears and let things happen and flow naturally. That’s how it should be.

I have the impression that one of the musicians you understand with best in creative music is the excellent guitarist Marcelo Dos Reis. You've recorded a whole lot of great music. I know both of you personally, I noticed that first and foremost you have an incredible respect and you appreciate each other. Tell us about this friendship.

I would say I don't have a musician I like to play more or that I can consider him my favourite musician, I like and admire the musicians I use to play with, all of them have a characteristic that make them special. Since long ago I only play with musicians I like, I can not see myself sharing my values with someone I don't like or just don't appreciate his playing. I like to learn with people who is next to me and giving and receiving, like someone already said: "sharing is caring...". I like to share the good things in life, love good and simple people, just can't stand divas or people that for some reason like and need to show that they are too important or superior when they are sited next to you.

Marcelo is an interesting and creative musician, one of the few (not many) guitar players I love to work with and he's a good friend too. He's doing a great job as a musician and also with his own label Cipsela. We've been working together almost for 10 years.

Mark Corroto from All About Jazz writes in liner notes to the album "Live at Ljubljana" that he hears a lot of influences in your playing, even Louis Armstrong himself. Please tell me about your inspirations to play jazz and improvised music. Who and what formed you as a musician?

We have all those trumpet players: Miles, Don Cherry, and Booker Little, Kenny Wheeler, Freddie Hubbard, Kenny Dorham, and Mongezi Feza. All of them had a big influence on me. On other instruments I also love the music of John Coltrane, Ornette Coleman, Eric Dolphy and Evan Parker among so many others. I always was and I still am interested in listening and playing different kinds of music, from electronic to noise, from world music to classical, also rock.

I'd say these are the obvious and expected influences on a musician, then there are other things that inspire me, for example nature. I grew up at the countryside and coast and that is a big inspiration, all the environment that surrounds you, sounds of birds, water, the smells, landscapes. I also love the ocean, I surf and spend a lot of time on the beach, it's where I really feel like home. Living in communion with nature is speechless…

Everyone was important for my playing, everyone who taught me or played with me, from the early beginning till now.

Soon, your next album will be released in Poland. This time it will be a trio with saxophonist Yedo Gibson and perfectly known in Poland drummer Vasco Trilla. In my opinion this is a completely different music than the one you play with Seppe and Onno. I am asking you for a comment and impressions of cooperation with these musicians.

Completely different kind of music this trio, experimental, abstract, lot of extended technics, I never recorded anything like this before.

This group was a suggestion from Yedo. We talked about it and decided to go to studio, but we didn't write anything or talked about compositions or ideas besides sound. The album is only focused on sound.

Yedo and Vasco are awesome players, some of the best improvisers I've ever played. And when you're playing with people like them it's very easy to get into a place where you feel and hear that music is happening, everything is clear, no hesitations. Curious to see how the album will receive by the lovers of this music.

Tell us about Lisbon. About musicians, about places where you can play good music. Is an improvising musician able to survive in this city? My question is obviously quite perverse. I know that you do a lot of concerts and record outside of Portugal.

Lisbon is a beautiful place to live, there're many things happening, lots of concerts every week, but unfortunately there's just couple of venues that can offer decent conditions. There are new places that open doors to free and avantgarde music like SMUP in Parede and Bar Irreal, there's Hot Club that from time to time accepts less "mainstream" music.

It's difficult to live off this type of music, musicians are forced to give lessons otherwise it would be impossible to survive.

Please tell me about your artistic plans for the upcoming months. What records with your participation, apart from the two that are issued in Poland, can we expect this year? With whom and where will you be giving concerts and recording the music?

This month I have a tour in Portugal with In Layers*) and probably recording our second album. In June I'm playing at Blurred Edges Festival in Hamburg with Echoes of Africa. Also Doek Festival in Amsterdam with the 5tet together with John Dikeman, Alexander Hawkins, Hugo Antunes and Mark Sanders; August - Saalfelden with Chamber 4. There's more to come, but I'm waiting for confirmation.

As I've mentioned before the 5tet album will come out, the debut album from Frame Trio**), my solo, second album from Zwerv***), third album of Fail Better! and I guess it's all.

Luis, big thanks for the interview and see you in Poland!

*) with Marcelo Dos Reis, Onno Govaert and Kristjan Martinsson

**) with Marcelo Dos Reis and Nils Vermeulen

***) with George Hadow, Henk Zwerver, Raoul Van der Weide and Ziv Taubenfeld

****

Rezydencja Luisa Vicente promowała wydanie w Polsce płyty tria Vicente - Gebruers - Govaert  Live at Ljubljana, która dostępna jest dokładnie pod tym adresem:

https://multikultiproject.bandcamp.com/album/live-at-ljubljana